Annemle hasbihal
Anne, zannetme ki günler geçti de degisti evvelki
huyum gitgide
Bir hirçin çocugum, degismez huyum
Seneler geçse de ben yine buyum
Senden umuyorum teselli yine
Bugün sefkatine, muhabbetine zanneder misin ki yok
ihtiyacim?
Belki eskisinden daha muhtacim
Dünyanin tükenmez kederlerinden kalbim kirilsa da
böyle derinden
Hayatim büsbütün ye'se kapilmaz
Teselli bulurum içimde biraz, o derin sevgini
hatirlarim da
Her gece hiçkiran dudaklarimda hasretle anilan senin
adin var
Beni aldatmadi, sevdi daima
Gittikçe ruhumu saran bu humma baska sevgilerden
yadigar anne!
Sevmeyen sevenden bahtiyar anne!
Sorma ki basimdan çok sey geçti mi?
Ah... eger anlatsam sergüzestimi, nasil terkedildim
Nasil atildim
Anne aldatildim, aldatildim
Belki her zamankinden fazla severken, bir lahza
bahtiyar olayim derken
Bilmezsin kaç gece böyle agladim
Simdi tecrübem var artik anladim
Ask, o bir masal, yalanmis meger
Seven bir kalp için siginilacak yer
Yalniz o kucakmis, yalniz o dizmis
Insanlar ne kadar merhametsizmis
ORHAN SEYFİ ORHON
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder